Jak pomaga zooterapia?
Oprócz radości, jakiej mogą dostarczać zwierzęta, spotkania z psem mogą wspierać wybrane obszary w zakresie funkcjonowania dziecka
Podczas kontaktu ze zwierzęciem dzieci często reagują radością, uśmiechem, nadzwyczajnym podnieceniem. Labilność emocjonalna, która bardzo często towarzyszy niepełnosprawnym i ich rodzinom nie wpływa dobrze na rozwój emocjonalny dziecka. Dlatego, jeśli zajęcia z psem wywołują pozytywne emocje, należy pozwolić mu doświadczać jak najwięcej spotkań ze zwierzęciem.
• przełamać lęk przed psami pogłębiać kontakt z nim poprzez podchodzenia do psa, głaskanie go i przytulanie się
• kształtować orientację w schemacie własnego ciała
• poznawać budowę ciała zwierzęcia
• stymulować zmysły: słuchu, wzroku, dotyku
• ćwiczyć koncentrację uwagi
• wyzwalać spontaniczną aktywność dziecka wobec psa
• doskonalić sprawność ruchową poprzez ćwiczenia wykonywane przez dziecko we współdziałaniu z psem
• kształtować i rozwijać umiejętność okazywania emocji i uczuć związanych z kontaktem ze zwierzętami
• doskonalić umiejętność naśladowania ruchu całego ciała i poszczególnych gestów poprzez obserwowanie
czynności wykonywanych przez zwierzę i naśladowanie ich (z pomocą terapeuty, nauczyciela, samodzielnie) np. chodzenie, siadanie, leżenie
• uczyć wykonywania czynności pielęgnacyjnych wobec psa np. karmienia, czesania, wycieranie pyska
• uczyć zasad bezpiecznego postępowania z psami
• kształtować nawyki higieniczne związane z kontaktem z psami np. mycie rąk po zakończeniu zajęć
• uczyć samodzielności poprzez stwarzanie dziecku możliwości samodzielnego wywiązywania się z działań podejmowanych wobec psa np. karmienie, prowadzenie na smyczy
Zaobserwować można:
• duże ożywienie chorych w kontakcie ze zwierzętami
• wyzwalanie reakcji pozawrebalnych np. ożywionej gestykulacji
• wyzwalanie reakcji głosowych np. naśladowanie szczekania psa
• wyzwalanie spontanicznej aktywności werbalnej poprzez wywoływanie okrzyków radości i wyrazów
• dźwiękonaśladowczych np. „ej!”, „och!”, „tu!”, „bach!”, „hop!”, „hau!”
• pojawianie się pierwszych adekwatnych reakcji słownych np. wymówienie imienia psa
• powtarzanie wyrazu „pies”, imion psów, imion terapeutek (z podziałem na sylaby i całościowo)
• próby samodzielnego użycia ćwiczonych wyrazów w adekwatnych sytuacjach
• wzbogacenie zasobu słownictwa biernego tzn. rozumienie słów związanych z dzieckiem, psem (nazwy części ciała, nazwy czynności, nazwy cech, nazwy akcesoriów związanych z psem)
• wzrost umiejętności wyrażania swoich uczuć w sposób werbalny i niewerbalny (gestami, mową ciała) w zależności od możliwości dziecka
Zajęcia z udziałem psów pozwalają także:
• doskonalić sprawność aparatu artykulacyjnego: języka, warg, żuchwy
• doskonalić sprawność aparatu oddechowego, który maja ścisły związek z usprawnianiem porozumiewania się dziecka z otoczeniem za pomocą mowy.
Informacje pochodzą ze strony internetowej Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym PRZYJACIEL. Adres fundacji: http://www.przyjaciel.pl/jak-pomaga/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz